Από Η Γιουβέντους νίκησε μέσα σε τέσσερις μέρες τις Τσέλσι και Τορίνο με συνταγή Μασιμιλιάνο Αλέγκρι και τα ιταλικά ΜΜΕ να αποθεώνουν τον Ιταλό τεχνικό και το πως χτίζεται η ομάδα.
«Οι αναμετρήσεις με Τσέλσι και Τορίνο επιβεβαιώνουν πως το… χέρι του προπονητή είναι ολοένα και πιο εμφανές και ότι η ομάδα τον ακολουθεί με εμπιστοσύνη», έγραψε η Gazzetta Dello Sport.
Παρόλο που ο ίδιος ο προπονητής ήθελε να διευκρινίσει ότι δεν είναι ακόμη η «δική του» Γιουβέντους, εξαιτίας και των απουσιών των τραυματιών Μοράτα και Ντιμπάλα.
Αντ’ αυτού, τέτοιες βαριές απουσίες ώθησαν τον προπονητή να «ανακατέψει» τα χαρτιά κι η ομάδα να αποβάλει τις παλιές συνήθειες. Και να επιστρέψει σ’ ένα προηγούμενο DNA, σε μια μνήμη που προφανώς δεν είχε χαθεί εντελώς, συνδυαζόμενη με τις ενδείξεις του Αλέγκρι και ανακατεμένη με τις… εφευρέσεις του προπονητή: «περίεργες ιδέες» μεν που γεννήθηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και οι οποίες, όμως, δεν σημαίνει εκ των συνθηκών πως είναι και λιγότερο αξιόπιστες.
Τα γεγονότα, το αποδεικνύουν: στα δύο παιχνίδια χωρίς τους πιο έμπειρους επιθετικούς της, η Γιούβε συγκέντρωσε έξι βαθμούς. Ήδη στους δύο προηγούμενους αγώνες, με τη Σπέτσια και τη Σαμπντόρια και διαθέσιμους τους δύο επιθετικούς, οι «μπιανκονέρι» είχαν αντιστρέψει την πορεία λαμβάνοντας το μέγιστο βαθμολογικά. Ακόμη και απέναντι στην Τορίνο, η «Βέκια Σινιόρα», μετά από ένα λαμπρό ξεκίνημα, υπέστη την αντεπίθεση της «γκρανάτα», τόσο πολύ που δεν κατάφερε να κάνει ούτε ένα σουτ στην αντίπαλη εστία. Ωστόσο, μπόρεσε να αντισταθεί, έφερε το ματς σε ισορροπία και χτύπησε με μεγάλο κυνισμό στο τέλος, πετυχαίνοντας το πρώτο της γκολ στο τελευταίο τέταρτο της ώρας.
«Κλειδί» οι αλλαγές
Και στους δύο αγώνες ο προπονητής ξεκίνησε με επιθετικό σχήμα και το τροποποίησε κατά τη διάρκεια, επιβεβαιώνοντας ότι η ανάγνωση των αγώνων είναι ένα από τα δυνατά του σημεία. Απέναντι στους Άγγλους ο Μπερναρντέσκι είχε ξεκινήσει ως «ψεύτικο» εννιάρι, κόντρα στη Τορίνο αντίθετα είδαμε τον Κεν από την αρχή, αλλά στη συνέχεια και πάλι ο Κιέζα κλήθηκε να… παίξει τον σέντερ φορ. Ένας ρόλος άνευ προηγουμένου και για τον οποίο σίγουρα δεν έχει τα τυπικά χαρακτηριστικά, αλλά που ο Αλέγκρι του τον… φόρεσε, βγάζοντας τα καλύτερα από τον παίκτη του.
Στο ντέρμπι η αποφασιστική κίνηση ήταν η ένταξη του Κουαδράδο στις αρχές του δεύτερου ημιχρόνου: ο Κολομβιανός έδωσε νέα ισορροπία και γύρισε το παιχνίδι υπέρ της Γιούβε».
Μηδέν παθητικό και 2Χ2
Αν όμως η φαντασία του Αλέγκρι, προφανώς σε συνδυασμό με τις τεχνικές δεξιότητες της ομάδας του, αντιστάθμισε τις απουσίες στην επίθεση, η «δική» του Γιουβέντους φάνηκε κυρίως στην άμυνα: μετά το μηδέν παθητικό κόντρα στην Τσέλσι, αυτό στο ντέρμπι διέκοψε ένα αρνητικό σερί που κράτησε για 20 παιχνίδια στο πρωτάθλημα. Επιβεβαιώνοντας την τέλεια εναλλαγή των κεντρικών αμυντικών του, ο Κιελίνι έπαιξε στο ντέρμπι, ο οποίος με την ευκαιρία ισοφάρισε τον Σιρέα στην τέταρτη θέση στον πίνακα με τις εμφανίσεις στο πρωτάθλημα με τη φανέλα των «μπιανκονέρι» (377 παιχνίδια).
Ήταν ο Μπονούτσι που του έδωσε τη θέση του, ο οποίος με τη σειρά του ορίστηκε από τον Αλέγκρι ως «σύμβουλος στον πάγκο», όπως είχε κάνει σε άλλες περιπτώσεις ο Κιελίνι. Με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά η διαβούλευση έγινε με τη πλάτη στην κάμερα, και ως εκ τούτου χωρίς τα χείλη να είναι ευανάγνωστα και να προδίδουν το περιεχόμενο των λεγομένων».
Πηγή:Gazzetta Dello Sport – italians
Σχόλια