Από Παρ’ ότι η συζήτηση για το ποδόσφαιρο στην Ιταλία τη δεκαετία του ’60 καταλήγει να περιστρέφεται γύρω από το «δικτάτορα», τον προπονητή της Ίντερ Ελένιο Ερέρα, ο Νερέο Ρόκο δεν πήγαινε πίσω. Το σουλούπι του στις πανηγυρικές φωτογραφίες θα πρόδιδε ένα διαχειριστή, παρ’ όλα αυτά ήταν ένας προπονητής αψύς και τραχύς, με τρόπους που οι παίκτες δεν εκτιμούσαν ιδιαιτέρως, παρά μόνο όταν κρατούσαν τα τρόπαια ανά χείρας.
Ας μη λησμονείται ότι μέσα σε έξι χρόνια η Μίλαν και η Ίντερ κατέκτησαν το Κύπελλο Πρωταθλητριών τέσσερις φορές. Οι «ροσονέρι» το κατέκτησαν το 1963 και το 1969, οι «νερατζούρι» το 1964 και το 1965. Ισορροπία υπήρχε ακόμα και στη Serie A, αν και η Ίντερ έχει το ελαφρύ προβάδισμα. Η Μίλαν κέρδισε το scudetto το 1962 και το 1968, η συντοπίτισσά της το 1963, το 1965 και το 1966.
Ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη φήμη τους στο δυτικό ποδοσφαιρικό πολιτισμό, δεν υπήρξε πριν αναλάβει ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι το τιμόνι της ομάδας και κάνει πρώτο προπονητή τον Αρίγκο Σάκι.
Νερέο Ρόκο και Πιερίνο Πράτι με το τρόπαιο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών
Μάλιστα, θα τολμούσε να πει κάποιος ότι τα έργα και οι ημέρες του Αργεντινού στην Ίντερ την καθιστούσαν κατατί πιο δημοφιλή στο κοινό σε σχέση με τη Μίλαν, ακόμα κι αν προερχόταν από τη δυσφήμηση, δηλαδή το αμυντικό σύστημα που είναι γνωστό ως κατενάτσιο και χρησιμοποιείται ως όρος ακόμα κι όταν μια ομάδα παίζει μαζική άμυνα, αν και η λειτουργία του δεν ήταν απαραίτητο να διέπεται από την ομαδόν αλληλοκάλυψη, παρ’ ότι ενυπήρχε ως αμυντική λογική.
Ρόκο και Ερέρα τσακώνονταν σε αχυρώνα που μοιάζει ξένος, αφού φαίνεται ότι ο Τζίπο Βιάνι, προπονητής της Σαλερνιτάνα, ήταν εκείνος που «σκαρφίστηκε» τον τελευταίο αμυντικό πίσω από τους αμυντικούς, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Παρ’ όλα αυτά, ο Ρόκο, που υπήρξε θαυμαστής του συστήματος, το χρησιμοποίησε με ακράδαντα επιτυχημένο αποτέλεσμα στην Τριεστίνα, στην οποία ξεκίνησε την καριέρα του το 1947 και που, από τελευταία στη Serie A της προηγούμενης σεζόν -και τυχερή μέσα στην ατυχία της, καθώς η πόλη της είχε καταληφθεί από τους Αμερικανούς, ως εκ τούτου η Ομοσπονδία αποφάσισε να μην την υποβιβάσει- την έστειλε στη δεύτερη θέση το 1948.
Σχόλια